Ik verzoek je met klem een ander balkon te zoeken om je baby’s te droppen.
Lees meerProza
Alsof ze de duivel persoonlijk ziet binnenwandelen, verandert haar open houding gelijk bij mijn binnenkomst naar vijandigheid. Ze verbergt haar afkeer niet.
Lees meerVanuit de woonkamer zie ik haar. Vanaf de bank hoor ik haar. De mevrouw tegenover praat luid. Ze predikt. Ze noemt zichzelf “The Spiritual One”.
Lees meerGrappen over mijn seksuele geaardheid kan ik niet waarderen. Vragen stellen over iemands seksuele voorkeur, vind ik überhaupt vreemd. Het is iets heel persoonlijks.
Lees meer“Uit de lucht? Afval komt gewoon uit de lucht vallen?” vraag ik hem verbaast, terwijl ik naar de hemel kijk. “Ja. Uit de lucht!” zegt hij resoluut.
Lees meer“Het kan zijn dat anderen niet op jouw golflengte zitten. Toch is het van belang om respectvol met elkaar om te gaan, zoals met ieder mens. Het draait erom dat je elkaar in elkaars waarde laat.”
Lees meer“Aan de tafel naast me zit een echtpaar, dat een fles wijn van tienduizend euro bestelt. De fles gaat op tijdens het diner. Ik kan alleen maar denken: dat was dus tienduizend euro.”
Lees meer“Tijdens haar tienertijd zat ze dus in Auschwitz. Daar tatoeëerden ze de cijfers, het identificatienummer, op haar onderarm. Mijn eigen onderarm wil ik nu verbergen, daar heb ik ook een tatoeage. Ik schaam me dood.”
Lees meer“Overal om me heen zitten militairen met mitrailleurs. Ik raak in een cultuurshock. Dit ben ik niet gewend.”
Lees meerRond middernacht komen we aan. We zijn geen mens meer en ploffen neer op bed. “We zijn precies twaalf uur onderweg geweest,” zeg ik tegen mijn vriendin. “Ja. Dit doen we nooit meer,” zegt ze terug. Nee. Nooit meer. Wat een gereis.
Lees meer