Sinds enkele maanden zit er een mevrouw tegenover het appartementencomplex waar ik woon. Vanuit de woonkamer zie ik haar. Vanaf de bank hoor ik haar. De mevrouw tegenover praat luid. Ze predikt. Ze noemt zichzelf “The Spiritual One”.

De mevrouw tegenover hoort stemmen en praat met “anderen” die zij alleen hoort. Soms praat ze erg luid en schreeuwt ze zelfs zo hard dat ik haar vanuit mijn woonkamer door de televisie heen hoor tetteren, waardoor ik het volume van de televisie harder zet om haar te overstemmen. Omwonenden bellen geregeld de politie vanwege geluidsoverlast. Na de eerste melding nam de politie haar mee. Op het bureau moest ze met iemand praten. Even later stond ze weer buiten. Nu komt de politie nog wel eens langs en zeggen ze haar dat ze geen lawaai moet maken. Verder zeggen ze niets te kunnen doen. Ze mag op de stoep zitten.

Ze zit een paar meter verwijdert van een pinautomaat. Ze beweert dat ze deze bewaakt. Volgens haar zou de pinautomaat altijd stuk zijn als zij er niet zou zijn. De pinautomaat is inderdaad vaak niet in werking. Maar het is een gewilde plek om te pinnen, dus het kan ook zijn dat het apparaat gewoon vaak leeg is en bijgevuld moet worden. Desondanks vindt zij dat ze geld hoort te krijgen voor haar diensten van de mensen die er pinnen. Dit legt ze dan ook uit aan de pinnende mensen, die haar eigenlijk altijd negeren.

De mevrouw tegenover valt op. Ze kleedt zich niet Westers. Haar kapsel is een dreadlock kunstwerk. Ze komt uit Amerika. Ze zou hier in Nederland bij familie logeren, maar dat pakte niet goed uit. Ze wacht nu, tot ze ergens anders terecht kan. Voor nu leeft ze op straat, veelal op de stoep tegenover het appartement waar ik woon. In de nacht is ze ergens anders.

Mensen passeren haar en lopen met een boog om haar heen. Niemand groet haar. Niemand praat met haar. De mevrouw tegenover lijkt voor velen onzichtbaar, ondanks haar opvallende verschijning en het lawaai dat ze maakt.