Van “Ben”, de telefoonmaatschappij, ontving ik een mail of ik een gratis kerstkaart wilde versturen. Ik las alleen die ene zin in de mail en klikte erna gelijk op de link. Het woordje “gratis” zal me wel aangetrokken hebben, zo Hollands ben ik nou eenmaal.

Mijn oma wilde ik een kaartje sturen. Nadat ik haar gegevens had ingevuld, dacht ik dat dat was gelukt. Ze zou een kaart van mij ontvangen. Maar daarna las ik pas goed waar deze actie nou omdraaide.

Het was de bedoeling om iemand op te geven die wel een kerstkaartje kon gebruiken, zodat niemand zich alleen zou voelen deze kerst. Diegene zou dan kaarten ontvangen van onbekenden, die meededen aan de actie. Ehm, ok, dat was niet de bedoeling. Maar nu was het al gebeurd. Ik had mijn oma opgegeven. Maar nu ik de actie snapte, vond ik het idee wel super mooi. Hierna schreef ik dus ook een aantal kaarten naar onbekenden, die anderen hadden opgegeven. Wetend dat er mensen zijn die alleen zijn en dat een kaartje hun goed kon doen deze kerst.

Tweede kerstdag ging ik naar oma. Tijdens het afwassen hoorde ik mijn oma tegen mijn geliefde zeggen: “Ik heb veel kerstkaarten gekregen, zelfs van mensen die ik niet ken.” De actie van “Ben” was ikzelf alweer helemaal vergeten. De eerste gedachte die bij mij opkwam was: van wie zijn die kaarten dan? Wat vreemd! Even erna pakte ik de kaarten en las ze. Ik herinnerde me weer dat ik per ongeluk oma had opgegeven. Tot mijn verbazing stonden er hele verhalen op de kaarten geschreven. En ook al waren ze afkomstig van onbekenden, ze dachten allen aan een oudere mevrouw die kaartje verdiende. Ze namen de tijd om een tekst te schrijven, met de gedachte een ander blij te maken. Tussen de kaarten zat een kaartje van een jongen van 15 jaar. In mijn hoofd zag ik de tiener een tekst bedenken met een oma in zijn hoofd. Misschien had hij zijn oma net verloren of misschien had zijn oma nooit gekend, wie weet wat de gedachten erachter was. Wel was het feit, dat deze tiener zoveel anders op zijn mobiele telefoon had kunnen doen in de tijd dat hij een tekst bedacht, maar hij ervoor koos om een kaartje aan een oudere vrouw te schrijven om haar een fijne kerst toe te wensen. Dat raakt. Aan oma legde ik hierna over de actie uit, waarna ze zei: “Dat is mooi. Ik ga ze straks nog even aandachtig lezen.”

Ben, dank je wel. Mooie kerstactie!